plantatrix
plantatrix, -icis, f. – die pflanzt: BONSTETTEN horae sig.a4r Tu vas celestis medicine, fons scientie atque doctrinarum sacrofagus (!), Tu sidus celest et optimarum virtutum solertissima plantatrix. BEBEL-H op sig.e8v Romam, quae est domicilium et plantatrix linguae latinae. IANSENIVS-C Ipr. Aug I p.528 illa ipsa exceptio manifestissime probat, Cassianum veram gratiam donatricem, plantatricem, inspiratricem bonae voluntatis agnovisse, et facile cum libertate conciliasse.
Lexicographica: TLL 0 (1x falso trad., CASSIOD.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, plantatrix, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 15.03.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.