ministellus, -i, m.
Geistlicher (derog.): BLACKWOOD op p.284 (1575) excitabitur aliquis ab inferis ex Knoxii disciplina ministellus, qui à rege ad populum provocabit. STAPLETON op III p.308 (1595) Minus nunc miramur si recentiores interpretes Catholicos, Pastores, et Doctores, novellus Ministellus despiciat. SACCHINI hist V,1 p.518 ministellus nihil in speciem de confidentia remittens, re vera plurimum sibi metuens, varijs quoad licuit praetextibus colloquium distulit. IANSENIVS-C Ipr. spongia p.258 nè quis ministellus fulminis istius ictum in suum quoque caput vibratum esse nesciret. SOCIETAS IESV ep Americ 6A2 p.39 (1650) Non vulgari me perfudit voluptate orthodoxorum constantia et heterodoxorum conversio, frustra oblatrante et adnitente ministello haeretico.
Lexicographica: TLL 0
|