praegratus
praegratus, -a, -um – sehr angenehm: CAPISTRANVS ep Rosemb p.547 (1451) consolationis tamen tuae scripta dulcissima, mihi nuperrime una cum Reliquiis sanctissimi confessoris Bernhardini praegratis ex Vienna delegata, non modicum fomenti continuo subministrant. PELBARTVS pomer sanct aestiv 26 Secunda ratio gratiositatis, quia castitatem tam Deus, quam omnes angeli et omnes beati ac tota caelestis curia gratiosissime amat et praegratam habet propter conformitatem. JONSTON pisc p.211 Verum piscis quidam ab Hispanis magna ex parte ex aceto mulso, addito pipere, caryophillis, atque siliquastro Indico, à Mexicanis vero siliquestro solo, seu intacto, seu integro, familiarissimo illis ac praegrato condimento.
Lexicographica: TLL (1x, IVVENC.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praegratus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 16.02.11 27.08.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.