sylphis, -is, o. sylphus, -i, m. – Kobold, Gnom: ODDSON Islandia p.71 Putant alij sylphes et subterraneos hominesne, an spiritus monticolas appellare liceat, metallis et gemmis ac idgenus occultis naturae viribus gaudere. == Islandia p.75 Aut enim necesse est, secundum qvosdam philosophos, hos esse qvoddam mixti generis inter spiritus et animalia, aut qvod verius imposturas et illusiones sathanicas, qvales sunt spiritus incorporati, qvos Graeci κοβαλους, Germani Koboloos, Paracelsus Sylphes, alii aliud appellant, de qvorum victu, amictu, exercitijs, frugalitate, et potentijs taedet plura adferre, exempla tamen aliqva memoratu digna in seqventibus appendam. HENNINIVS comm Tollius ep itin p.30 At enim, quia Diabolum superstitiosi fingunt Dominum omnium Thesaurorum, aequum erat, et Metalla ac Fodinas et subterranea regna, Illius potestati subjici. Hinc passim audias, esse in fodinis, maxime in ditioribus, Cobalos, Virunculos sive homunculos Metallicos, Subterraneos, Montanos; Germani eos appellant Schrötlein, Bergmännleim; de quibus videri possunt Georg. Agricola, Bermanni p. 425. de Animantib. Subterran. in fin. p. 501. Ludov. Lavater de Spectris I. 16 Olaus Magnus de Gent. Septentr. VI. 9. Paracelsus hos videtur Gnomos appellare, Meteoror, c. 4. at alibi passim eos vocari vult Sylphos, esse revera Pygmaeos, ut etiam eos appellat, Veterum; vide lib. Philosoph. de Nymphis, Sylphis, Pygmaeis et Salamandris. imo audet accerrime statuere, eos esse medios quosdam homunciones, animatos, interjecta inter homines et bruta specie.
– lex.: DORNEVS lex Parac p.87 Sylphes dicuntur pygmaei.