exornatrix, -icis, f.
die ausschmückt: AEGIDIVS VITERB sent p.519 cum sint illae Musae sapientissimae et rerum humanarum curatrices exornatricesque. BVDAEVS op I p.13B Quod si theologia per se rerum diuinarum enarratrix est, eloquentia eo amplius earundem exornatrix esse potest. BARTHOLINVS-T ep med I p.248 (1644) dignissimum Wormium, cujus beatrices nedum exornatrices accepi literas divinamque icona.
Lexicographica: TLL 0
|