leuiuscule, adv. – leichthin, geringfügig: LEONTORIVS Amerbach ep I 216,5 oportuisse me semper habuisse ... rationem ... dignitatis tuae neque adeo leuiuscule tecum ... iocatum esse. BER Amerbach ep I 304,19 sicubi erratum est vel a me in distribuenda eisu pecunia vel ab ipsis leuiuscule eam interdum profundendo. LVTHER capt Babyl p.517 Quantos passim uideas et quotidie sacrificulos, qui, si uel inepti uestiti, uel illotis manibus, uel inter precandum titubantes quid leuiuscule errauerint, ingenti sese miseri crimine reos faciunt. ANON Stoicus 2,3 Plectra tangite, sed leviuscule.