irritamen, -inis, n. – Ansporn: ALIGHIERI-P comm III Dante purg 20,97-123 sceleris nisi premia magnis / adiecisset opes, animi irritamen avari. SALVTATI ep 4,10 (1377) vulgum quidem fugiens, apud quem nil pene nisi vitiosum devitandumque videas, maxima fugis irritamina vitiorum. PICCOLOMINI ep 99 I-1 p.231 (1443) magna peccandi facultas sequitur principatum, adest irritamen gule, copia vini ... . ALABASTER Elisaeis 235 Sollicitam aduertit Papiam, irritamine fraudis | Antiquos castrare patres.