dominabilis, -e – 1) herrschend: PILATVS Euripides Hecuba p.108 Hecuba festinacione ante commota fuit | dominabiles tendas linquens (gr. δεσποσύνας σκηνάς). SALVTATI ep 3,6 (1371) solent enim nedum dominabiles amici, qualis tu michi es, sed etiam coequales satis abundeque amicicie militare si, cum requirantur amicorum causa, exequendum aliquid amplectantur. == ep 6,7 (1385) ut, videlicet, non se, sed personam publicam representet et dominabili polleat dignitate. – 2) beherrschbar: DIETENBERGER vot mon II fol.229v Si ergo subter nos appetitus carnis, ergo superabilis a nobis, ne scilicet eis concupiscentiis obediamus. Si dominabimur illius, ergo dominabilis a nobis.