serpenticomus, -a, -um
mit Schlangen als Haare: SECVNDVS op IV p.374 Quis deus edocuit tam molli carmine Ditem | Demulcere trucem? serpenticomasque Sorores | Ad lachrymas urgere nouas? GIRALDI-LG hist 6 p.288 Hinc Furiae etiam ab Orpheo ᾿Οφιοπλόκαμοι dicuntur, quasi dicas serpenticomae.
Lexicographica: GEORGES 0
|