irreuolutus, -a, -um
nicht umgewendet, nicht aufgedeckt: VERNER carm 69 p.43 (1488) Nondum sol plene ter voluerat aureus orbem | Anni, sed quarta pars irreuoluta remansit. CAPOTIVS or metr sig.b3v Irrevoluta suam velabant pallia dextram.
![]() Lexicographica: TLL 0
|