tauriuorus, -a, -um
einen Stier verschlingend (d.i. Herkules): BENEDICTVS-Ioh Salm. Lucianus op I p.876 Taurivorus est iste Deus, Luciane, et sacrificiis citra fumum peractis, ut ajunt, minime delectatur (gr. βουφάγος). DOUSA-Janus mai. echo p.10 Aut quae digna satis des nomina, quum Iove natus | Iam titulum abstulerit Taurivori? ::
![]() Lexicographica: GEORGES 0
|