archibusirus (-buserius, -busarius, arcubuserus), -i, m. o. archibuzires, -is, m. – berittener Schütze: VERANTIVS-A Moldav 2,31 At nobis ... aderunt et Hispani et Germani pedites a Romano rege missi, alii hastatores, alii, ut nunc dicimus, archibuserii, utrique milites pugnacissimi, neque ab hoc loco distant quatridui. SEPVLVEDA gest Carol 26,24 (1563) qui, adjunctis equitibus Archibusariis, de quibus supra demonstravimus, omnes sericis vestibus insignes Philippum ... Mediolanum deduxerunt. RISEBERG Turc p.227 Archibusiri recentiore vocabulo vocantur equites Germanici qui praeter gladium tribus bombardis instructi, eisque ita vti sciunt, vt eiaculationes contiuare possint, beneficio Padronorum, vt vocant. WALDSTEIN-Z iter Belg p.171 (1599) Deinde archibuzires - sadapatari - induti frenis albis equorum ejusdemque coloris pennis.
– lex.: MAMERANVS catal sig. B6r Ex quo externi ... incoeperunt imitando pro hachen buxen corrupte hackebusas uocare, et nonnulli adhuc corruptius, arcubusas, et eos, qui eis uterentur, hackebuseros et arcubuseros.