parachronismus, -i, m. – Widerspruch in der zeitlichen Anordung: HEIDANVS orig err p.250 quasi contradictionibus, absurditatibus, parachronismis, fabulis et παραγραφαῖς scatens et refertum. SPANHEIM-F mai. disp II p.159 ad nullam ex tribus prioribus referri potest narratio ista sine parachronismo ingenti. BOSE prud p.171 quia parodoxis et parachronismis inspersum videtur. PEXENFELDER appar p.588 Si qui nobis imputaverint varios temporum errores et lapsus, et nescio quos parachronismos, anachronismos, metachronismos irrepsisse coarguerunt. TORFAEVS hist Norv praef p.39 (1711) Inveneramus etenim in scriptis patriis ingentes, qvi et aliqvot interdum seculorum essent, parachronismos.