migrator, -oris, m.
der auswandert oder wegtransportiert wird: BARBARO-H min. castig I 6,39,1 nam et Iazyges alii ad Maeotim sunt , alii Dacis iuncti Metanastae quasi migratores appellati (von hier BALBI-G Turc sig.g2v Iazyges olim erant, qui nunc Transiluani, hi et Metanastae dicti, idest migratores). MICHALO LITHVANVS mor Tart 1 p.12 Vbi igitur migratores illi ad consconsum nauium in littore consistentes viderent dolori esse. CARTWRIGHT in Gen p.388 Illud minùs solidum videtur, quod addit Iosephum istā ratione ignominiam ac opprobrium fratribus suis depulisse, nè scilicet ab Aegyptiis exules, vel migratores - גולים - vocarentur.
Lexicographica: TLL (1x, GLOSS.)
|