occasionarius, -a, -um – von der Gelegenheit bedingt: POMPONAZZI fat 3,6 p.251 consilium non est causa principalis neque adaequata, sed est veluti adiuvans et occasionaria. == fat 4,6 p.382 Quod si ulterius quaeratur: Quare ad minus non peccat ut in paucioribus? huic dicitur: Quoniam delectabilius est peccare quam non peccare, et facilius sequi sensum quam intellectum. Verum ista non est causa essentialis, sed occasionaria; quare essentialis est: quoniam voluntas sic sibi placet.