decrepitudo, -inis, f. – Altersschwäche: CONVERSINI cons p.24 De senecte incommodis taceo, quorum ille adeo vixit inmunis, ut ad decrepitudinem ipsam non solum corporis munditiam, verum iuvenilem quoque referret florem. CARENA inquis p.410 ubi quod decrepitudo incipit anno 75.
– lex.: DECEMBRIO-A pol 3,27,13 Veteres autem sicut maiores, priscos, antiquos dicimus ratione temporis exacti, licet ad senium ipsi non pervenissent, decrepitos vero a clamore et senili morositate. At decrepitas tamen et decrepitudo non habentur.