astipulatrix, -icis, f. – die unterstützt, beipflichtet: PETRARCA fam 9,16,1 sed si mali huius causam queris, astipulatrix spei est humana cupiditas, nichil non credi iubens, dum omnia concupiscit. SALVTATI fat 3,9 p.179 sicuti refert Eusebius et miraculorum astipulatrix Grecia traditur affirmare. LANGVET ep secr II,2 p.311 (1565) aiunt eum suadere Duci Lotharingiae, vt non tantum ciues, sed etiam nobilitatem, quae nostram religionem profitetur, ex sua ditione expellat, habetque Ducis matrem in ea re astipulatricem. TVCKNEY praelect p.146 Miror quid Bellarmino in mentem venerit, ut Epistolam eius ad Ctesiphontem quasi sententiae suae astipulatricem citaverit.