pyrophorus, -i, m.
Flammenträger: VIRET minist fol.63v Porrò Hypodiacono praeeunt pyrophori tres: duo, quos vocant Ceroferarios, tertius verò thuribulum cum thymiamate praefert, quem Thuriferarium appellant.
gr.: GIRALDI-LG hist 13 p.560 Plutarchus apud Stobaeum, Quod amor non sit iudicium: "Quamobrem", inquit, "Cupidinem facem gestare, hoc est πυροφόρον poetae tradunt". Lexicographica: TLL 0
|