bandophorus, -i, m.
Bannerträger: ALCIATO praetermissa fol.123r Idem Procopius Persici belli lib. iiii. signiferum Romano sermone bandophorum dici scripsit, cum id de uulgari locutione, non de latina trahatur. RHODIGINVS antiq p.565 Bandophorum dici legimus eum qui ducis gerat signum. CHECVS Leo appar bell sig.c7v bandophorus, id est, signifer, qui signum cohortis siue bandi gestat (gr. PG 107 col.704A βανδοφόρος).
![]() Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|