tantuplum, -i, n.
die durch eine Potenz vervielfachte Zahl: WEIGEL-E pansoph caput p.236 'Potentia terminativa' est, quā res inter se terminari certo modo possunt. Vbi cumprimis eminet 3. 'Potentia receptiva', rei contentae. 4. 'Potentia productiva' Tantupli, quae spectatur in quantis praesertum finitis, qua certum sui tantuplum, v. g. quadratum, cubum,
![]() Lexicographica: GEORGES 0
|