baubator
baubator, -oris, m. – der bellt: HACKET Loiola 2,5 Tu igitur paedagogus futurus est, non maritus coniugi, ubi vomicas et tusses tuas et carcinomata pertulerit - hoc est dicere linguam Hebriacam. Abi, baubator. HEINSIVS-N ep syll V p.410 (1679) Nunc propemodum persuadeor ut credam, formatum a Campanis vavatoris vocabulum, ex sono, quem infantes recens nati primam edunt, va va, ... ut Vavator sit infans, quomodo baubator a sono canis.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, baubator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 21.05.09 02.03.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.