superinsitus, -a, -um
verbreitet, innewohnend: GVILLIMANN Helv p.96 Non tamen multo post Lotarius et Hildebertus, superinsitam regnorum amplificandi cupiditatem, etiam fratris mortem vlturi, Burgundiae bellum intulerunt. GRETSER fest p.137 At satis scio Calvinianum his Zizaniis agro Dominico superinsitis tam seriò et dolenter non offendi.
Lexicographica: GEORGES 0
|