interpellatrix, -icis – die unterbricht: GVARINO ep 682 (1435) nisi has fortassis ut ineptas tuarum amoenitatum interpellatrices asperneris. BVDAEVS ep p.252D (1519) quum omnino facere nequirem, quin pecuniam studiorum meorum interpellatricem aliqua in re occuparem ..., ad aedificatoriam animum appuli. ECK non toll sig.a7v imagines non solum instructorias esse: sicut revera sunt laicorum: sed etiam monitorias et quasi interpellatrices. ERASMVS ep 1815 (1527) Optabam pluribus tecum agere, quandoquidem video tuam humanitatem ... adeo aequi bonique consulere litteras nostras interpellatrices.
– subst. interpellatrix, -icis, f., die für jemanden bittet: CHEMNITZ exam III p.142 (In Catharinam) Esto mihi consolatrix, pro me sis interpellatrix.