exsibilator, -oris, m.
der jemanden durch Zischen vertreibt: GAGVIN ep I p.223 (1472) sive te exsibilatores et invidi inde deiecerint. PICO-G adv astrol I p.60 praesertim si tertius interveniat Politianus; intervenit vero semper omnium superstitionum mirus exsibilator. ERASMVS ep 1672 (1526) Ego inter applausores et exibilatores medius ex multis coniecturis diuinaui rem in seditionem exituram.
Lexicographica: TLL 0
|