| 
 
 exsibilator, -oris, m. 
  der jemanden durch Zischen vertreibt: GAGVIN ep I p.223 (1472) sive te exsibilatores et invidi inde deiecerint. PICO-G adv astrol I p.60 praesertim si tertius interveniat Politianus; intervenit vero semper omnium superstitionum mirus exsibilator. ERASMVS ep 1672 (1526) Ego inter applausores et exibilatores medius ex multis coniecturis diuinaui rem in seditionem exituram. 
 
Lexicographica:  TLL 0
 
 |