correptorius, -a, -um
bestrafend, tadelnd: CANISIVS author II fol.42v Si quidem aurum offendat adulteratum, per iudicialem correptoriamque ignitionem purgat. CLVTO Saeckma ep p.313 (1655) Literae tuae, nobilissime et amplissime vir, mihi tum correptoriae, tum monitoriae fuere visae. Correptoriae ex eo, quod non ego primus distantiam locorum ... .
Lexicographica: TLL (1x, IREN.)
|