correptorius
correptorius, -a, -um – bestrafend, tadelnd: CANISIVS author II fol.42v Si quidem aurum offendat adulteratum, per iudicialem correptoriamque ignitionem purgat. CLVTO Saeckma ep p.313 (1655) Literae tuae, nobilissime et amplissime vir, mihi tum correptoriae, tum monitoriae fuere visae. Correptoriae ex eo, quod non ego primus distantiam locorum ... .
Lexicographica: TLL (1x, IREN.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, correptorius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 30.03.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.