ebeatus, -a, -um
glücklos, unglücklich:
exempla desunt.

lex.: TORTELLI
orth habeo secunde coniugationis uerbum aspiratur ut ab

Ebeo, Ebeas coniugationis primae differat. Vnde Ebeati dicuntur, qui foelicitate aliqua ceciderunt (
von da PEROTTI
ccopiae 115,2 Item beate aduerbium foeliciter, copiose; et beo uerbum ... a quo

ebeo, quod est beatitudine priuo, cuius passiuum est ebeor, a quo ebeati dicuntur qui foelicitate aliqua ceciderunt).