polypragmosyne, -es, o. -a, -ae, f.
Geschäftigkeit, das sich überall Einmischen: FILELFO-F ep 1,78 (1430) Polypragmon igitur is mihi videtur qui supervacanea ac nimia cura utitur in rebus minime necessariis. Hunc vero nos curiosum dicimus, ut re
m ipsam polypragmosynen curiositatem. MERVLA c Beroald 49 Haec enim latine est ipsius auctoris, sc. Plutarchi, definitio: "amor quidam perdiscendi aliorum vitia est polypragmosyne, sua vero despicere". WITZEL ep sig.Tt2r (1535) qui a Cheronensi illo de Polypragmosyna, quae nolint, audiant. MELANCHTHON op 24 p.163 Contra, Polypragmosyne est nimium velle facere, ingerere se alienis, miscere negotia. CHYTRAEVS-D ep p.676 (1569) A Polypragmosyne et rixis ac contentionibus non necessariis natura abhorreo. CORNER-C in Rom p.153 Est de modestia amanda, et vitanda polypragmosine.
gr.: FILELFO-F ep 1,78 (1430) Quonam verbo interpretari nos oporteat πολυπράγμονα et πολυπραγμοσύνεν. LVTHER op 51 p.222 Und heisst auff Griechisch Polypragmosyne, Viel zu schaffen haben, da nichts befolhen ist, Und da lassen, da viel befolhen ist. MELANCHTHON op 24 p.161 Sed dicamus iam de πολυπραγμοσύνη ... Latini nominant hoc vitium Curiositatem, Germani fürwitz. Lexicographica: TLL 0, LSJ
|