congerminasco, -ere
zusammenwachsen: HENEL Melanchthon ep I p.lxv (1646) quo absentium etiam animi, sine corporis impedimento, coeunt, atque, ut liceat Luciliana uti eloquentia, congerminascunt.
lex.: PEROTTI ccopiae 3,51 a quo germinasco et compositum eius congerminasco, quae significant coalesco, coniungor, consocior (-nesco a.c. bis). Lexicographica: TLL 0
|