| 
 
 consolabiliter, adv. 
  tröstlich: LVTHER op VII fol.331v (1521) unicus ille articulus audiendus et animo comprehendendus est, quem Christus nobis in cor pingit admodum amice et consolabiliter. == op V fol.185v (1530) Cum enim Christus suo officio docendi iam esset perfunctus, ac suos discipulos longo sermone consolabiliter recreatos valere iussisset. 
 
Lexicographica:  TLL 0;
 LATHAM
 
 |