urbaniuscule, adv.
etwas eleganter: PONTANO Asinus p.638 Duc palmam urbaniuscule ad coxam atque sub ipsis ilibus. DVVALLIVS pot p.455 nota est responsio Polycarpi, ad Marcionem, quem Romae fortuitò offendit: cui cùm urbaniusculè exprobraret Marcion quod sibi occurrenti non assurgeret, eumque tanquam incognitum non salutaret, respondit Polycarpus, "Agnosco te tanquam primogenitum Sathanae".
Lexicographica: GEORGES 0
|