altiusculus, -a, -um – etwas erhöht: PETRARCA gest Ces 16 aciem altiusculo in colle, quem difficilis palus, sed angusta, cingebat, erexerant. BENVENVTO comm Dante purg 7,82-84 ita quod Dantes stans extra in loco altiusculo videbat illos sedentes. BARBARO-H min. castig annot C 2 albugo cicatrix est oculorum altiuscula. GOMECIVS r gest p.91 Est autem amictus quà cervicem attingit, altiusculus, ut collum undique vestiat, fibulis quatuor astrictus. LIPSIVS-J cruc p.85 Sanè pleraeque omnes cruces altiusculae sunt. EXNER Val Max p.94, visis templi pinnis altiusculis. MATTHIAE theat p.457 calceamentis altiusculis usus est, ut procerior, quam erat, videretur.