interraro, adv. – selten: ALBERTI Philod I p.158 neque enim invenustam neque interraro se offert ceterisque in rebus, ut coniectura valeo, utitur amantium officio. ALBERTI aedif 1,6 ut eo gentes exterae et aduentitiae non interraro pestem et calamitatem inferant. == Momus praef 9 Et utinam tam saepe eveniat ut sales et inventorum formas admireris, quam non interraro dabitur ut rideas iocos et comitatem quibus haec historia refertissima est.