marg(g)rauius (-aphius, marcgr-, -i, m. – Markgraf: LVTHER op 30,3 p.396 Non est Cesar sed odium ducis Georgij et Marggrauij. BRENZ Melanchthon ep 729 (1530) vocavit ad sese nostros tres principes, quos evangelicos vocant, Principem Saxoniae Electorem, Georgium Marggravium, Hessum Landgrauum, et vocavit solos ad se solum. MYCONIVS-O Melanchthon ep 618 (1545) accidit filio Margravii Antverpiensis, et aliis bonis ac piis viris sine numero. PAREVS-Dav musae p.48 Marggraphii lituos Alberti et castra secutus. BESOLD tract p.317 Sunt autem et alii Comites cum aliqua praescriptione, puta Pfaltzgravii, Margravii, Burgravii, Landgravii, qui omnes fere in Principum classem sunt allecti. LEIBNIZ supr 16 p.76 Hunc ego puto Marcgrafium fuisse.