repurgamentum, -i, n. – 1) Reinigung: IAN PAN Plutarch reg p.71 In petitione censurae videns multos per ambitionem multitudini blandientes, ipse clamabat populum acri medico et grandi repurgamento | indigere; quapropter non lenissimum quemque sed indeprecabilem eligendum. – 2) Abfall: DIETENBERGER vot mon II fol.177v si conmortui ipsi atque compassi fuerimus, et apud homines inglorii, et tanquam peripsemata et repurgamenta facti. ERASMVS ep 2029 (1528) putum enim purgatum sonat, vnde et putare vitem dicimus, et putamina repurgamenta. ZWINGLI op III fol.215r (1529) Scoria repurgamentum est argenti. MVSCVLVS in Cor p.120 περικαθάρματα sunt repurgamenta, quae circumquaque ex omni domo congesta eiiciuntur.