quietantia, -ae,
f.
Quittung, Aufhebung der Schuld: ERASMVS
ep 1999 (
1528) Ad nundinas, aut per hunc famulum si redierit, mitte quietantiam totius pecuniae quam meo nomine habes apud te. ARCHIV
Török (
1540) Quittantia Valentini Mezaros de Fewldwar de florenis centum pro Turcis solutis. HADRIANIVS
ep mixtae V p.47 (
1555) Quytantiam et extinctiones, seu literas

extinctorias P. Cornelii Wisshaven, accepimus. FLACIVS
clav I p.14 Testimonium quoque talis solutionis aut acceptilationis dicitur Quitantia, quasi quietantia, aut quietatio. praestat enim debitori quietem ab omni molestatione debiti et creditoris. OLEVIAN
in Phil et Col p.144 Nostra Sacramenta non sunt chirographa peccatorum, sed quitantiae potius. ANNALES
nat Germ Bon II p.99 quod eidem pro omni debito realiter et cum effectu solvere velit 275 scutos - pro boloninis 83 - et boloninos 31, habita desuper quietantia. CAMERARIVS-L
ep bell p.15 (
1619) Aduerto autem, si eiusmodi compensatio fiat, eo consilia dirigi, vt Vnioni quittantia detur. MICRAELIVS
lex p.146
apocha ἀποχὴ, qva creditor testatur, sibi a debitore satisfactum, Qvitung, Qvietantia, Acceptilatio. Antapocha est, qvam debitor dat creditori, Obligatio, qva sidem facit, Chirograpbum. MAGRI
hierolex p.513
qvieto, creditori satisfacio, unde Quietantia, et Quitantia, id est, satisfactionis confessio, ex gallico verbo Quieter, quod absoluere, et liberare significat.