amnistia, -ae, f. – Vergessen bzw. Verzeihen des Vergangenen, Amnestie: POGGIO ep II 2,7 (1426) Non enim aut accusatione aut excusatione opus est, sed oblivione preteritorum, denique amnistia illa est introducenda, ut omne seminarium, omnis radix dissensionum funditur vellatur ex animis. ... Illudque memineris, maioris esse animi oblivisci iniurias quam ulcisci. == ep III 3,4 (1446) Sed vel etatis culpa, vel tedio rerum, vel temporum molestia iam pro memoria subiit amnistia. LVTHER op VII p.427 (1540) Existimo itque pii hominis conscientiam sic posse pacari, si in talibus casibus ... cum prudentibus Iurisconsultis, concionatoribus et consiliariis tolerabilem et moderatam epiikian et amnistían inveniret. NADAL ep 204 p.51 (nach 1557) P. Ignatius censebat amnistiam fieri praeteritarum rerum. ANON Melanchthon ep 6174 (1557) ut posthac nullus falsorum dogmatum sparsor pertinax et defensor in Ecclesia Dei recipiatur sine clara et publica revocatione, nec ullo modo amnistia sive in re sive in persona admittatur. FLACIVS clav II p.410 Sed si ultrò cedere et unà nobiscum errores et scripta eos continentia disertè ac publicè damnare volent, contenti sanè esse volumus, ut eorum personis amnistia concedatur, nec disertè revocare cogantur. CHYTRAEVS-D ep p.821 (1570) Vtinam facto symbolo verae confessionis et reiectis erroribus ... Constantinus aliquis omnes personales offensiones et iniurias perpetuae Amnistiae igne absumat. BVCHANAN Scot 18,20 Actaque conventus quae ante suum in Scotiam reditum, consentiente Francisco marito, edita erant, sub amnistiae legem cadere pronunciavit.