beanismus, -i, m.
Status des Studienanfängers. PONTANVS-Iac progymn 1,83 Superest igitur ut Baccalaureatum mediter, quandoquidem beanismo exutus et absolutus, in numerum Studiosorum iampridem cooptatus sum. SACCHINI hist II p.204 Beanismum hoc ludicro poni dicunt, forte a balatu pecudum voce ficta. PEXENFELDER appar p.301 postquam jam ante beanismo, ut vocant, sunt exuti, ac beani esse desierunt.
Lexicographica: TLL 0
|