inuidulus, -a, -um – kleinlich neidisch: STROZZI-T erot 4,28,44 Sin renuis, tacitusque sedes, indoctus haberi | Nec minus inconstans, inuidulusque potes. SORANVS or p.358 (carm.) Vilibus, obscaenis, rudibus, mala lingua, prophanis, | insipidis, tumidis, convenit, invidulis. FOVRNIER ep ed. Becker p.351 (1506) Evenit enim fere convitiatoribus et eiusmodi invidulis quod candentium favillarum agitatoribus solet. CYBELEIVS carm 3,34 ne invidula ... posteritas tuum | Obfuscet decus. BVLLOCK Erasmus ep 580 (1517) Sed hoc mendacium ab inuidulo quopiam est confictum, quem male habet tantum honoris mihi contigisse. LELAND epig 33,3 Forsitan invidulis nimium sperasse videbor. REVSNER-N opera II p.308 nec metuis maligniorum | Ronchos? nec mala probra Zoilorum, | Aut vulgi inviduli allatrationes?