praestolator
praestolator, -oris, m. – der abwartet: BVDAEVS Morus ep 80 (1520) Quo fit cum ambo cessauerimus, neuter tamen non ita culpae inficiator ac reiector esse possit, vt praestolatorem se, non cessatorem, vocet. FRISCHLIN epic p.333 (mg.) Ingressus Ducis Ludovici , praestolatoris: ad equestre certamen.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praestolator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 09.02.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.