dehortamentum, -i, n. – Ermahnung, etwas zu unterlassen: MORVS ep 143 p.354 (ca. 1526) tam apertis vitiorum suasionibus et virtutum dehortamentis. GRETSER Luth p.283 Certè haec Lutheri dictatoria effata cuivis potius dehortamento à scholis et studiis, quàm incitamento ad scholas et studia esse possunt. EPISCOPIVS op p.89 (1639) ac proinde sicut illi fundamento quod à Deo sint, superstruit omnia sua adhortamenta, ita huic quod à Diabolo sint, dehortamenta iustiora superstruere potuisset.