peremptrix, -icis,
f.
die vernichtet: PETRARCA
vita solit 2,3,4 Vita contemptrix corporum, cultrix ingeniorum, moderatrix precipitum, torpentium excitatrix, appetituum genitrix nobilium, alma virtutum nutrix, vitiorum

domitrix peremptrixque. BVDAEVS
Morus ep 80 (
1520) Accedit obliuio res inuida et exitiabilis, in desidia et securitate obrepens, omnium rerum etiam incisarum et inustarum

obliteratrix atque peremptrix. BEZA
tract theol II p.447 Sed quid hoc ad stabiliendam istam
πολυτοπίαν planè Utopicam, neque
ὑπερφυσικὴν, sed merè
ἀντιφυσικὴν, ipsiúsque naturae et veritatis corporis peremptricem?