Quintinista, -ae, m. – Anhänger ders Quintinus: CALVIN op VIII p.379 (1545) Quintinistae peregrina et insolenti utuntur lingua, qua sic cornicantur, ut nihilo plus perspicuitatis insit, quam in avium cantu. Non nego, quin utantur communibus vocabulis, sed ita significationem eorum deformant, ut nemo intelligat qualis proposita sit materia, de qua agitur, nec quid negare aut affirmare velint. HVTTER loc comm p.239 Testis est praeterea Iohannes Calvinus, in libro contra Libertinos edito, in Gallia Libertinos istos nominatos fuisse Quintinistas, à quodam Quintino sartore Piccardo.