circumpello, -ere, -pulsum – gegenseitig anstoßen: CHAUVIN lex sig.N1r "Eadem", inquit Plato in Timeo, est ratio de admirabili illo electri attractu, hercleorumque lapidum. Horum enim omnium nulla sane attractio unquam est, sed cum vacuum nullum sit, et haec sese mutuo circumpellant, concretaque et discreta in suam sedem singula transeuntia migrent, diligenti harum rerum investigatori, ex mutuis adfectionibus complicatis omnia mirabiliter fabricata esse videbuntur". CASATI mech p.669 sive id contingat, quia obsistens corpus inter angustias deprehensum se comprimi patiatur, sivè quia divisum in latera secedat, sive quia circumfusa corpora circumpellat, quae abeuntis vestigia sequantur. == mech p.685 dum ejus particulae circumpulsae in abeuntis corporis relictum spatium succedant.