perlustratio, -onis, f.
1) Erleuchtung: FICINO Plotin enn 4,3,17 reliqua vero una collustrant, partim quidem manentia, partim vero se longius deflectentia perlustratione subjecti. (gr. τὰ δ ἐπιπλέον ἐπισπᾶται τῇ τοῦ ἐλλαμπομένου ἀγλαίᾳ). 2) Reise: AVENTINVS ann p.25 Et huiuscemodi sine exactissima Germaniae partiumque eius perlustratione tentare insania est. STEPHANVS-H praef p.524 B. (1559) Ad historicam autem narrationem aliarum rerum quae tempora ejus antecesserunt, quin multum ei attulerit adjumenti locorum saltem, in quibus illae gestae fuerant, perlustratio, nemini dubium esse potest. 3) Behandlung (eines Themas): RHENANVS ep 304 (1536) in Alpium perlustratione quicquam esse, in quo sit a te dissentiendum.
Lexicographica: TLL 0
|