superexaltatio, -onis, f. – Überhöhung: BENVENVTO comm Dante par 10,37-42 Hic autor describit superexcellentiam et superexaltationem Beatricis in corpore solis; quae quanto magis ascendit, intrat maius corpus et fit lucidior. CLICHTOVE ven sanct fol.53r Ante adventum autem domini in carnem, angelos ipsos permisisse se ab hominibus ... venerari: quoniam necdum fuit ... illa humanitatis cum verbo dei facta unio, neque humani generis in Christo superexaltatio. CHEMNITZ duab nat fol.207v Diuitias quae carni Christi, ex vnione et συμφυίας concretione carnis ad altissimum Deum Verbum, accesserunt insinuantes, vocamus θέωσιν καὶ ὑπερύψωσιν Deificationem et superexaltationem.