suffocatiuus, -a, -um – zum Ersticken bringend: – 1) catarrhus suffocatiuus, Asthma: GRAMM-C Chilonium p.96 (1565) malleum apoplecticum si excipias et catarrhos suffocativos. GRYNAEVS-JJ fam p.37 (1582) Evolam nostram quadriennem ... catarrho suffocativo exstinctam. ADAM vitae III p.311 subsecuta est sensibilis in dies virium defectio, ad quam accessit catarrhus ob phlegmatis crassitiem suffocativus. GOTTFRIED Avity arch p.53 obrutus catarro suffocativo periit. – 2) anderes: BACON princ III p.106 aerem ad respirationem sentiri quodam modo suffocativum. BESOLD opus XI p.48 Sumpsit itaque virgulas ex corylo, et in carbones igne suffocativo redegit. BARTHOLINVS-T ep med I p.205 Angina puerorum suffocativa Epidemius quasi morbus est, qui ab anno 1618. velut pestis invasit pueros, inficitque alios et enecat.