auocatorius, -a, -um – die Entlassung oder Abberufung betreffend: PICCART observ III p.144 Atque hinc in Epistolā monet se excusandam habere affectibus amici carminis avocatorii celeritatem. BESOLD opus II p.167 ubi de avocatoriis mandatis: et an suos subditos armis coercere queant? SPANHEIM-E ep syll III p.836 (1668) Interim nova mandata Caesarea, quae vulgo vocant Inhibitoria et Avocatoria, utrique parti, ante dies haud ita multos, indicta; quibus vetatur ulterior hostilium continuatio, abductio autem et exauctoratio militum praescribitur.