clientulus, -i, m.
Anhänger, Vertreter: LVDER intimat 2 (1457) Quamobrem petrus luder de kislau Rethorice clientulus illi <pro> suo posse obsequentissimus ad locum religiosum tamquam ad tutum confugiendo asilum, hodie hora vndecima in stuba fratrum Augustinensium circa inicium terencii faciet oracionem de laudibus philosophie.
Lexicographica: GEORGES*
|