bostar, -is m. o. n., bostarium, -i, n.
Rinderstall: SERRATA Pol 7 quottidie boues insector, bostar reuiso. MEISTERLIN op ed. Joachimsohn 26 p.319 (1483/4) Nam vni deperditos boues precibus ad hostium reduxit propriumque bostarium. FILELFO-F ep 33,19 (1471) Ut enim bostar idcirco appellatur quod boves a pascuis abacti in eo stent, ita colybus quod impediat ab egressione boves. ... Sunt autem ita boum bostaria ut ovilia ovium et equorum stabula, etsi stabulum latius capi solet.
![]() Lexicographica: TLL (GLOSS. bostar);
LATHAM
|