logomachus, -i, m.
– der mit leeren Worten kämpft: LVTHER resol p.611 in quibus libris Aristoteles uel ipsiusmet testimonio apud Aulum Gellium li. xx. c. iiii. Et Gregorium Nazanzenum in ser. aduersus Arianos non nisi merus logodaedalus et logomachus deprehenditur. COCHLAEVS comm Luth p.276 quod te sim dicturus meticulosum campi desertorem, vanumque 
Spermologum atque Logomachum, si non ad ista responderis. VERMIGLI def euch p.109 Verùm ut Christus nos foveat, et nutriat carne sua, unde probabit noster iste logomachus, substantialem carnis eius praesentiam esse necessariam? LAVTERBACH-J delitiae Germ III p.913 (tit) In Logomachum.
– gr.: WESTHEMERVS praef Sarcerius in Marc (1539) ecclesia dei λογομάχους odit.
Spermologum atque Logomachum, si non ad ista responderis. VERMIGLI def euch p.109 Verùm ut Christus nos foveat, et nutriat carne sua, unde probabit noster iste logomachus, substantialem carnis eius praesentiam esse necessariam? LAVTERBACH-J delitiae Germ III p.913 (tit) In Logomachum.
– gr.: WESTHEMERVS praef Sarcerius in Marc (1539) ecclesia dei λογομάχους odit.